قوانین املاک / احراز مالکیت فروشنده و اختیار فروش ملک

احراز مالکیت فروشنده و اختیار فروش ملک

احراز مالکیت فروشنده و اختیار فروش ملک

مهم‌ترین نکته‌ای که خریدار باید به آن توجه کند احراز مالکیت فروشنده است، مطابق قانون فروشنده‌ یا باید مالک ملکی باشد که به فروش می‌رساند و یا اینکه از سوی فروشنده ملک، وکالت‌نامه رسمی مبنی بر فروش ملک مذکور داشته باشد.
 
گاهی ممکن است ملک متعلق به چند نفر به‌ صورت مشاع باشد، در این مواقع در هنگام فروش باید تمامی مالکین حاضر بوده و با اعلام رضایت خود، قرارداد را امضا نمایند و یا یک نفر را به‌ عنوان وکیل خود در فروش ملک مشاع قرار دهند که در این صورت وکالت‌نامه باید به‌صورت رسمی در دفترخانه اسناد رسمی تنظیم شود و در آن صراحتاً اجازه فروش ملک مذکور به وکیل داده‌ شده باشد. همچنین وکیل علاوه بر وکالت در فروش، باید وکالت در دریافت ثمن معامله را نیز داشته باشد.


برای احراز مالکیت فروشنده باید به اسناد رسمی ارائه‌ شده از جانب وی توجه شود، همچنین باید به مشخصات هویتی شخص فروشنده در سند مالکیت نیز توجه کرد که با مدارک شناسایی وی مطابقت داشته باشد.
درصورتی‌که ملک سند رسمی نداشته باشد، باید به مبایعه‌نامه‌ای که در ضمن آن فروشنده‌ی فعلی، ملک را از فروشنده قبلی خریداری کرده است توجه شود.

و همچنین اگر ملک به‌ صورت وکالتی فروخته می‌شود، توجه داشته باشید که قبلاً طی قرارداد رسمی به دیگری فروخته نشده باشد. برای احراز این موضوع می‌توان از اداره ثبت‌ اسناد و دیگر مراجع مربوط استعلام گرفت.

نکته مهم: بر اساس ماده ۲۲ قانون ثبت، دولت فقط کسی را ملک به اسم او ثبت‌ شده و یا کسی را که ملک به او منتقل‌ شده و این انتقال در دفتر املاک به ثبت رسیده است را مالک خواهد شناخت؛ بنابراین هرگونه نقل‌ و انتقال ملک بدون سند، از امتیازات و حمایت‌های قانون سند رسمی برخوردار نخواهد شد و برای حل اختلافات احتمالی این معامله‌ها باید به مراجع قضایی که با صرف وقت و هزینه زیادی همراه است مراجعه کرد.