درباره ی دبی / دبي
دبي
بزرگ‌ترین شهر کشور امارات متحده عربی است. اولین اشاره‌های تاریخی در دبی از سال ۱۰۹۵ میلادی ثبت شده‌است و اولین نشانه‌های شهرسازی در دبی به سال ۱۷۹۹ برمی‌گردد. دبی در سال ۱۸۳۳ به دست شیخ مکتوم بن بطی بن سهیل آل مکتوم به‌طور رسمی به عنوان یک شهر بنیان نهاده شد.
جایگاه جغرافیایی مهم این شهر
باعث شد تا در قرن بیستم به یک بندر مهم تبدیل شود.
در سال ۱۹۶۶ و با کشف نفت در دبی، دبی و کشور قطر تصمیم به راه‌اندازی یک واحد پولی جدید به اسم «مجلس نقد قطر و دبی»، به جای «روپیهٔ خلیج» قبل از این پول رایج بود گرفتند.
کشف نفت منجر شد تا کارگران خارجی برای کار در این شهر به سرعت به آن نقل مکان کنند
در مدت بسیار کوتاهی ۳۰۰ درصد به جمعیت آن افزوده شد و آن را به یکی از منابع مهم جهانی نفت تبدیل کرد.
دبی جدید از زمانی که بریتانیا آن را در سال ۱۹۷۱ ترک کرد شروع به شکل گرفتن کرد.
دبی به همراه ابوظبی و ۴ شیخ‌نشین دیگر کشور امارات متحده عربی را پایه‌گذاری کردند.
یک سال بعد شیخ‌نشین رأس‌الخیمه به کشور امارات پیوست اما قطر و بحرین تصمیم گرفتند که هرکدام یک کشور خودکفا باشند.
سال ۱۹۷۳ درهم امارات به عنوان واحد پولی رسمی امارات معرفی شد و به این ترتیب دبی و قطر اتحادیهٔ پولی بین خود را منحل کردند.
سال ۱۹۷۹ در یکی از محله‌های دبی با اسم جبل علی یک منطقهٔ آزاد تجاری ساخته شد
که به شرکت‌های خارجی اجازه واردات و صادرات بدون محدودیت را می‌داد.
با شروع جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۰ سرمایه‌داران و تاجران پول‌ها و دارایی‌های خود را از این شهر خارج کردند.
که باعث شد اوضاع اقتصادی این شهر برای مدتی بحرانی بشود اما با دگرگونی فضای سیاسی، دوباره رونق خود را به دست آورد.
امروزه دبی به عنوان
یک شهر جهانی و بازرگانی موفق و مهم در منطقه جای خود را پیدا کرده‌است.
اقتصاد دبی با صنعت نفت شروع به رشد کرد و با صنعت سیاحت و توریست آن را تحکم بخشید.
بیشتر درآمد دبی از
منطقه آزاد جبل علی
فروش ملک به شهروندان خارجی در مناطق آزاد
اعطای اقامت
صدور دوباره کالا
ترانزیت مسافر
کالا
همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری
و دیگر خدمات مالی و بازرگانی تأمین می‌شود.
توجه جهانیان را از راه ساخت و سازهای بزرگ و همین‌طور رویدادهای تفریحی و ورزشی هیجان‌انگیز به خود جلب کرده‌است.
در سال‌های پایانی دههٔ ۲۰۰۰ میلادی به خاطر بحران‌های مالی گسترده در جهان
ساخت و ساز املاک در دبی برای مدت ۳ سال با دشواری جدی روبه‌رو شد.
هر چند دبی توانست بنا بر یک برنامه تدریجی و مداوم خود را بهبود بخشد.
در سال ۲۰۱۲ دبی ۲۲مین شهر گران‌قیمت جهان و گران‌قیمت‌ترین شهر خاورمیانه معرفی شد.
در سال ۲۰۱۳ دبی توانست حقِ داشتن و برگزاریِ اِکسپو ۲۰۲۰ را به دست آورد.
اِکسپو سومین رویداد مهم دنیا بعد جام جهانی فوتبال و المپیک است و به «المپیک کشورها» مشهور است.
این اولین بار است که یک شهر از خاورمیانه توانست میزبانی این مهم‌ترین نمایشگاه جهان را به‌دست‌آورد.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد اکسپو ۲۰۲۰ برای دبی بیش از ۲۳ میلیارد دلار سود خواهد داشت.
ریشهٔ نام
در دههٔ ۱۸۲۰ میلادی، دبی توسط مورخان بریتانیایی «الوصل» نامیده می‌شد.
سنت‌های شفاهی منطقه، تعداد کمی پرونده مربوط به فرهنگ تاریخی و افسانه‌ای دبی وجود دارد که به صورت نوشته درآمده‌است.
به همین دلیل ریشه‌های واژهٔ دبی در منابع عربی بسیار مورد مناقشه قرار دارد.
فدل هندهال (Fedel Handhal)، محقق تاریخ و فرهنگ امارات متحده عربی
کلمهٔ دبی ممکن است از کلمهٔ «دَبا» تشکیل شده باشد که اشاره‌ای به جریان آهستهٔ رودخانهٔ قدیمی این شهر با نام خور است.
همچنین احمد محمد عبید شاعر و محقق نیز می‌گوید که ریشهٔ کلمهٔ دبی، دَبا است اما منظور از دبا نوعی ملخ بوده‌است.
تاریخچه
تا قبل از سال ۱۸۳۳ میلادی دهکده‌ای از توابع مشایخ ابوظبی بود
در سال ۱۸۳۳ شیخ مکتوم بن بطی آل مکتوم به همراه ۸۰۰ نفر از خویشاوندان و وابستگان و همراهان خود
از امارت ابوظبی به این دهکده کوچیدند و از آن تاریخ دوران حکمرانی قبیلهٔ آل مکتوم و تأسیس شیخ‌نشین دبی آغاز شد.
پیش از این تاریخ، دبی یک روستای کوچک بیش نبود و هیچ امتیازی نسبت به سایر روستاهای اطراف خود نداشت.
نسبت قبیلهٔ آل مکتوم به قبیلهٔ آل بوفلاسه
یکی از فروع قبائل بزرگ (بنی یاس) می‌رسد.
اصل نام این قبیله از نام «فلاسة» (خواهر فلاح بن هلال الیاسی جد آل نهیان) حکام امارت ابوظبی گرفته شده‌است.
تاریخ نویسان چنین نوشته‌اند که «فلاسة» (خواهر فلاح آل نهیان) به ازدواج پسر عموی خود (راشد بن عامر بن هلال الیاسی) درآمد و صاحب چند پسر شد که به (الرواشد) معروف شدند.
از آنجاییکه «فلاسة آل نهیان» شخصیت برجسته‌ای بین عشیرهٔ خود بود و از نفوذی قوی برخوردار بود، فرزندانش نام آل بوفلاسه برخود گرفتند و به قبیلهٔ «آل بوفلاسه» مشهور شدند، نسب به نام مادرشان فلاسة آل نهیان.
قبیلهٔ بنی یاس از چند قبیلهٔ بزرگ تشکیل یافته بود و به نام «حلف بنی یاس» (پیمان بنی یاس) معروف بود
که بیشتر آنان از قبیلهٔ «فضاعه» نوادگان و عموزادگان یاس بودند، که جد مستقیم «آل نهیان» و «آل مکتوم» است.
قبیلهٔ بنی یاس از نفوذ و تمیز خاصی در منطقه برخوردار بودند، و در قیام اتحاد دولت امارات متحده عربی نقش مهمی داشتند.
حکومت قطر و دبی و مکران
بر خلاف اکثر امیرنشین‌های امارات، حکومت این شهر با حکومت قطر
در سال ۱۹۶۶ میلادی سکه‌ای مشترک زدند که به نام « مجلس نقد قطر و دبی» معروف بود.
این «سکه» تا قبل از قیام دولت اتحاد امارات در این دوکشور رایج بوده‌است.
دبی بندری گردشی با جاذبه‌های مدرن و بعضی جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است.
حاکم این امارت، شیخ محمد بن راشد است و نایب حاکم شیخ حمدان بن راشد است. شاید شهر دبی مهم‌ترین شهر امارات باشد.
بعد از امارت ابوظبی، پایتخت سیاسی کشور امارات متحده عربی، دبی پایتخت تجارتی امارات به‌شمار می‌آید.
از جاذبه‌های این شهر: بازار طلا، جزایر مصنوعی و اماکن تاریخی است.
فرمانروایان آل مکتوم حکام امارت دبی
شیخ‌نشین دبی توسط خانوادهٔ «آل مکتوم» تأسیس شد و تا به امروز نیز این خانواده بر آن حکومت می‌کنند.
زنجیره مستقیم فرمانروایان آل مکتوم و مؤسسان امارت دبی عبارتند از:
مکتوم بن بطی آل مکتوم (۱۸۳۳–۱۸۵۲)
سعید بن بطی آل مکتوم (۱۸۵۲–۱۸۵۹)
حشر بن مکتوم آل مکتوم (۱۸۵۹–۱۸۸۶)
راشد بن مکتوم آل مکتوم (۱۸۸۶–۱۸۹۴)
مکتوم بن حشر آل مکتوم (۱۸۹۴–۱۹۰۶)
بطی بن سهیل آل مکتوم (۱۹۰۶–۱۹۱۲)
سعید بن مکتوم آل مکتوم (۱۹۱۲–۱۹۲۹)
راشد بن سعید آل مکتوم (۱۹۵۸–۱۹۹۰)
مکتوم بن راشد آل مکتوم (۱۹۹۰–۲۰۰۶)
محمد بن راشد آل مکتوم (۲۰۰۶ – تا امروز)
دبی مدرن با تلاش شیخ راشد بن سعید آل مکتوم
(سال‌های حکومت: ۱۹۵۸–۱۹۹۰) شکل گرفت.
در طی این سالیان دبی به صورت یک مرکز داد و ستد برای ایران و هند
اینک به صورت پل ارتباطی داد و ستد در میان آفریقا و آسیای شرقی میانه درآمده‌است.
در سال‌های جاری دبی به یک مکان مطمئن برای سرمایه‌گذاری تبدیل شده‌است.
دبی در واقع در سال ۱۹۹۰ فقط یک اسکله ی خراب شده بود که در طی ۱۳ سال پیشرفت بهینه ای داشت
که باعث افزایش جمعیت آن شد . دبی در واقع درسال ۱۹۹۰ میلادی یک روستاه و یک مرکز شهرستان به حساب می آمد.
جغرافیا
این ویدئو سیر رشد سالانه دبی را از ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱ نشان می‌دهد.
صحرا در تصویر سفید، پوشش گیاهی قرمز، آب، سیاه و مناطق شهری نقره‌ای‌رنگ‌اند.
بیشتر پایتخت‌ها و شهرهای مهم دارای پرواز مستقیم به دبی هستند.
بیش از ۸۰ خط هوایی به فرودگاه بین‌المللی دبی می‌رود و از آنجا برمی‌گردد که موجب شده یکی از پرترددترین فرودگاه‌های دنیا شود.
طول خط ساحلی دبی ۶۴ کیلومتر است.
آب‌وهوا
دبی دارای آب و هوا بسیار گرم و مرطوب است.
دبی در فصل تابستان بسیار گرم، پر باد و مرطوب است .
به‌طور میانگین دارای دمایی در حدود ۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد (۱۰۴ درجهٔ فارنهایت)
در روز و ۳۰ درجهٔ سانتی‌گراد (۸۶ درجهٔ فارنهایت) در شب است.
همچنین در اغلب روزهای سال آسمانی آفتابی مشاهده می‌شود.
دبی در فصل زمستان نیز گرم است و به‌طور میانگین دارای دمای ۲۳ درجهٔ سانتی‌گراد (۷۳ درجهٔ فارنهایت)
در روز و ۱۴ درجهٔ سانتی‌گراد (۵۷ درجهٔ فارنهایت) در شب است.
نوع حکومت و سیاست
از سال ۲۰۱۴ پلیس دبی از خودروهای لوکس و پرسرعتی همچون بوگاتی ویرون، بنتلی کانتیننتال، لامبورگینی اونتادور و… استفاده کرد.
دولت دبی در چهارچوب سلطنت مشروطه عمل می‌کند و از سال ۱۸۳۳ میلادی (۱۲۱۲ هجری شمسی) توسط خاندان آل مکتوم اداره می‌شود. شیخ محمد آل مکتوم حاکم فعلی شیخ‌نشین دبی است.
او نایب رئیس پادشاه امارات متحده عربی، نخست‌وزیر و رئیس مجلس وزیران امارات متحده عربی نیز است.
شهرداری دبی (به عربی: (به عربی: بلدیه دبی))
در سال ۱۹۵۴ میلادی و توسط حاکم وقت آن زمان
راشد بن سعید آل مکتوم برای برنامه‌ریزی، خدمات شهری و نگه‌داری از امکانات محلی تأسیس شد.
ریاست شهرداری دبی در حال حاضر در دست حمدان بن راشد آل مکتوم
نایب رئیس دبی است که بر کار سازمان‌هایی از قبیل وزارت راه
برنامه‌ریزی و بررسی و محیط زیست و وزارت بهداشت و دارایی نظارت دارد.
همچنین شهرداری دبی مسئول بهداشت شهر و زیرساخت‌های فاضلاب نیز است.
نیروی پلیس دبی در سال ۱۹۵۶ و در نایف تأسیس شد تا به اجرای قانون بپردازد.
این نیرو تحت فرمان مستقیم شیخ محمد آل مکتوم، حاکم فعلی شیخ‌نشین دبی است.
شیخ‌نشینهای دبی و راس الخیمه تنها شهرهایی در کشور امارات هستند
که دستگاه قضایی آن‌ها با دستگاه قضایی فدرال کشور امارات مطابقت ندارد.
شهر دبی در سال ۱۹۶۸ برای اولین‌بار سرشماری شد
بنابراین ارقام جدول بالا از سال ۱۹۶۸ به قبل، به صورت تخمینی از منابع مختلف تهیه شده‌است.
بر اساس سرشماری انجام شد توسط مرکز آمار دبی، جمعیت این شیخ‌نشین تا سال ۲۰۰۹ میلادی ۱٬۷۷۱٬۰۰۰ بوده‌است.
مساحت شهر دبی ۴۹۷٫۱ مایل مربع (۱٬۲۸۷٫۴ کیلومتر مربع) است و تراکم جمعیت بیش از ۴۰۸٫۱۸ بر کیلومتر مربع است
که این مقدار بیش از ۸ برابر کل کشور است. دبی اولین شهر گران‌قیمت در منطقه، و بیستمین شهر گران‌قیمت جهان است.
فرودگاه بین‌المللی دبی
فرودگاه بین‌المللی دبی (یاتا: DXB؛ ایکائو: OMDB) مرکز اصلی هواپیمایی امارات یا پرواز امارات (Fly Emirates) است. هواپیمایی امارات نام خطوط هوایی رسمی دولت دبی است که در حال حاضر به ۱۱۱ شهر در ۶۲ کشور از ۶ قاره جهان به‌طور مستقیم پرواز دارد. پرواز امارات از سمت سازمان بین‌المللی حمل و نقل هوایی به عنوان «برترین شرکت هواپیمایی سال ۲۰۱۱» انتخاب شده‌است.
گردشگری در دبی
دبی مال بزرگ‌ترین مرکز خرید جهان از نظر مساحت است. این مرکز خرید بخشی از پروژهٔ ۲۰ میلیارد دلاری برج خلیفه است. دبی مال در اواخر سال ۲۰۰۸ میلادی برای عموم باز شد. گردشگری یکی از استراتژی‌های مهم امیرنشین دبی برای سرازیری دلار به امارات متحده است. دبی بیشتر بر خرید است اگر چه جذابیت‌های مدرن و تاریخی نیز دارد. در سال ۲۰۰۷ میلادی شهر دبی ۸اُمین شهر پربازدید جهان بود. انتظار می‌رود که در سال ۲۰۱۵ میلادی، ۱۵ میلیون گردشگر به دبی سفر کند.
سبک معماری دبی
ساخت و ساز در دبی خیلی سریع‌تر از کشورهای غربی پیش می‌رود و علتش این است که نیروی کار ارزانی از آسیا در اختیار گرفته‌است. یکی از مهم‌ترین علل پیشرفت در ساخت و ساز این است که دبی در حال متنوع ساختن اقتصادش است. در واقع دبی نمی‌خواهد به درآمد نفت که تصور می‌شود تا سال ۲۰۲۵ تمام شود، تکیه کند.