يکي از فرصت هاي جذاب سرمايه گذاري در ايران که همواره بخش زيادي از سرمايه هاي افراد به سمت آن سرازير مي گردد، املاک و مستغلات است. در اين پژوهش ضمن بررسي عملکرد املاک و مستغلات در برابر ساير فرصت هاي سرمايه گذاري به بررسي تاثير حضور آن در پرتفوي سرمايه گذاران پرداخته شده است. بازه زماني تحقيق بين سال هاي 1371 تا 1392ش است. از ارز (دلار آمريکا)، طلا، سهام و اوراق مشارکت به عنوان فرصت هاي سرمايه گذاري رقيب املاک و مستغلات استفاده شده است. براي ارزيابي تاثير حضور املاک و مستغلات در پرتفوي سرمايه گذاران از روش ميانگين- واريانس استفاده شده است. مرز کارآيي يک بار بدون حضور املاک و مستغلات و بار ديگر با حضور املاک و مستغلات در پرتفوي ترسيم شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که حضور املاک و مستغلات در پرتفوي، مرز کارايي را به سمت بالا انتقال داده و موجب بهبود ريسک و بازده پرتفوي هاي بهينه مي گردد. همچنين نتايج پژوهش نشان دهنده وزن اندک املاک و مستغلات در سطوح پايين ريسک و وزن بالاي آن در سطوح بالاي ريسک است.