به گزارش ملک رادار و به نقل از وبسایت مباشر، یکی از مالکین به تنهایی نمی‌تواند کل ملک را به فروش برساند. البته فروش یا اجاره یا اقسام دیگر معاملات به اندازه سهم خود ایرادی ندارد. به شدت توصیه می‌گردد

 که از تصرف حقوقی و معاملات در مال مشاع بدون اجازه بقیه شرکا پرهیز کنید. عدم رعایت این موضوع و دست اندازی به سهم شرکا ممکن است منجر به محکومیت در جرائمی نظیر کلاهبرداری گردد.

اگر یکی از مالکی بدون رضایت سایرین در ملک مشاع اقامت داشته باشد، هرکدام از مالکین دیگر می‌تواند از دادگاه درخواست خلع ید و تخلیه ملک را بنماید.

اگر عرضه و اعیان ملک دارای صرفا دو مالک باشد و یکی از مالکین با انجام عقد بیع (مبایعه نامه) ملک را بفروشد، مالک دیگر می‌تواند مبلغی که خریدار به فروشنده پرداخت کرده به به خریدار بپردازد و کل ملک را به تملک خود در آورد. به این عمل در اصطلاح حقوقی حق شفعه گفته می‌شود.

 به کسی که صاحب این حق است شفیع گفته می‌شود. اگر این انتقال و جابجایی به وسلیه عقودی مانند هبه، صلح، معاوضه و یا قراردادن مهریه باشد باعث ایجاد حق شفعه نمی‌گردد.

اگر مالکین ملک برای فروش با یکدیگر توافق نداشته باشند، هر یک از مالکین می‌تواند با مراجعه به داره ثبت محل ملک تقاضای افراز (جداسازی) ملک را بنماید. افراز نوعی تقسیم ملک محسوب می‌شود.

اگر ملک قابل افراز باشد، مانند زمین اداره ثبت سند مفروزی صادر می‌کند و پس از صدور سند مفروزی هر یک از مالکین، دارای یک سند ۶ دانگ می‌شوند و می‌توانند هر نوع معامله‌ای نسبت به ملک خود انجام دهند. اگر ملک بین شرکا قابل افراز و تقسیم نباشد مانند آپارتمان، ملک کلنگی، اداره ثبت گواهی عدم افراز صادر می‌کند.

پس از قطعی شدن گواهی عدم افراز و عدم اعتراض مالکین به گواهی عدم افراز، هرکدام از مالکین می‌توانند به دادگاه مراجعه نموده و درخواست فروش ملک را مطرح نماید. درخواست فروش ملک توسط دادگاه بدون برگزاری جلسه رسیدگی می‌شود

 رای دادگاه مبنی بر دستور فروش ملک، قابل اعتراض نیست. پس از قیمت گذاری ملک توسط کارشناس رسمی دادگستری، ملک از طریق مزایده به فروش می‌رسد و سهم مالکین بین آن‌ها تقسیم می‌شود.