بازار مسکن ایران در ماههای اخیر بیش از هر چیز با دو نشانه متناقض شناخته میشود: رکود عمیق در معاملات و تداوم فشار قیمتی.
در حال حاضر نه تنها حباب بازار مسکن تخلیه شده بلکه واحدها بر روی دست سازندگان مانده و فروش نمیرود. به طوریکه دیگر ساخت و تولید دوباره مسکن برای همان سازندگان به صرفه نیست.
رکود بیسابقه در بخش ساختمان؛ محیط کسبوکار در بدترین شرایط 7 سال اخیر
در هفتههای گذشته، زنگ خطرهای مربوط به بحران کمآبی بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است. اعلامیه مسعود پزشکیان درباره کاهش بارشهای پاییزی خبر از آیندهای چالشبرانگیز میدهد. وی هشدار داد اگر تا پایان آبانماه بارندگی مطلوبی رخ ندهد، ممکن است جیرهبندی آب در شهرهای بزرگ اجرایی شود.
بازار مسکن ایران همواره در تقابل با تحولات بینالمللی قرار داشته و ابزارهایی مانند تحریمهای سازمان ملل یا مکانیسم ماشه اثرات عمیقی بر آن گذاشتهاند.
نوسانات قیمت ارز و طلا در هفتههای اخیر تاثیری بر قیمت مسکن در مناطق شمالی نداشته و نرخها ثابت است؛ دلیل آن هم به رکود کاری برمیگردد.
با وجود خروج گسترده متقاضیان واقعی، قیمتها در مهرماه باز هم ۳ درصد جهش ماهانه را تجربه کرد؛ پدیدهای که شکاف میان «انتظار گران فروختن» و «توان صفر خریدار» را به مرز انفجار رسانده است
در حالی قیمت هر برگه گواهی حق تقدم تسهیلات در معاملات فرابورس به ۱۳۷ هزار تومان رسیده که زوجین تهرانی برای دریافت وام ۱.۲ میلیارد تومانی باید ۳۵۷ میلیون تومان هزینه کنند.
یک کارشناس بازار مسکن گفته است که مراجعه متقاضیان خرید و فروش مسکن به دفاتر مشاوران املاک اندکی افزایش یافته اما فروشندگان نیز همچنان مردد هستند و اقدامی جدی برای فروش ملک خود نکردهاند. او معتقد است که تعداد فایلهای موثر، مناسب و قابل اعتماد ملکی در مناطق مختلف، اندک است.
برای جلوگیری از ضرر و زیان، با چند استعلام ساده پیش از پرداخت وجه بیعانه، در مراحل اولیه معامله ملک، استعلامات ضروری را انجام دهید
این سکوت بازار، آرامشی پیش از طوفان نیست، بلکه نقطهای است که در آن قیمتها در سطح بالا تثبیت شدهاند.
وقتی قیمت مسکن بالا میرود، کارشناسان تلاش میکنند طرح تازهای پیش بکشند تا شاید زهر بازار را بگیرند. ایده اجاره به شرط تملیک فقط یکی از این موارد است.
با ثبات ارز و طلا، تقاضای سرمایهای به مسکن رفته اما بهدلیل ضعف قدرت خرید و رشد دوبرابر قیمت نسبت حقوق، رکود بازار ادامهدار است.
برخی کارشناسان و فعالان بازار ملک انتظار دارند این فاصله جبران شود. اما بعید است در کوتاه مدت و دست کم تا پنج ماه آینده جهش قابل توجهی در بازار ملک رخ دهد.
ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی به تقریبا ۲۰ میلیارد دلار منابع مالی نیاز دارد. با توجه به وضعیت کنونی نظام بانکی، تورم بالا، نرخ بهره سنگین و محدودیت درآمدی خانوارها که امکان پرداخت اقساط کلان را ندارند، تأمین این حجم سرمایه تقریباً غیرممکن به نظر میرسد.
دولت طرحی با عنوان «مسکن توکنی» را بهعنوان یک نظام جدید تامین مالی برای تحرک بازار مسکن مطرح کرده است.
بانک مسکن در اقدامی مهم و حمایتی، سقف تسهیلات خرید و تعمیر مسکن را در سال ۱۴۰۴ بهطور رسمی افزایش داد.
بازار پس از ماهها سکون، دوباره در حال حرکت صعودی است؛ با این حال، مشکلات سامانههای ثبت قرارداد همچنان یکی از موانع اصلی در مسیر رونق معاملات محسوب میشود.
هیچ کاهش قیمتی در بازار مسکن ثبت نشده و تمامی آمارهایی که پیش از این برای کاهش قیمت مطرح شده بود، غیرکارشناسی و بدون آمار بود
نبود آمارهای رسمی از قیمت مسکن در تهران سبب شده تا فضای خریدوفروش به نفع واسطهها باشد.
وعده ساخت مسکن استیجاری بهعنوان یکی از طرحهای حمایتی دولت هنوز از مرحله کاغذ فراتر نرفته است.
برخی کارشناسان بازار مسکن معتقدند که پس از جنگ ۱۲ روزه، قیمت مسکن با ریزش قابل توجهی مواجه شده و در برخی مناطق، کاهش قیمتها به بیش از ۳۰ درصد رسیده است. این در حالی است که گزارشهای رسمی از افزایش متوسط قیمت مسکن در سطح پایتخت حکایت دارد.
